Ondernemen is… lol maken?!

De uitdaging:

Ondernemen is lol maken! Jaha, da’s een hele uitdaging hoor en vermoedelijk niet het eerste waar je aan denkt als je gaat zzp’en of ondernemen. Dat Tessa schrijft “Nemen we een echt thema of zullen we ‘ondernemen is lol maken’ doen?” zegt genoeg.

Deze #kommaarop nemen we lol hebben echter uiterst serieus! Laten we wel wezen, zo af en toe moet je jezelf ‘dwingen’ tot een beetje keten en lol trappen. Ondernemen is al zó’n serieuze zaak en we moeten niet teveel tobberige denkrimpels krijgen. 😉 Dus:

Hoe maak jij al ondernemend de groots mogelijke lol? Waar word je zó vrolijk van dat je gaat stuiteren van plezier en als een kind zo blij roept “Nog een keer! Nog een keer!”?

Blog je mee over dit onderwerp met ons (Tessa, Agnes en Sonja)? Teken, knip, plak, fotografeer, schrijf er lustig en lollig op los en deel jouw vrolijke noten door vrijdag een linkje naar jouw blog als reactie te plaatsen en/of ‘m via Twitter te delen met #kommaarop erbij.

Hieronder staan vrijdag 5 juni 2015 de blogs van Tessa en Agnes.
In de reacties onderaan deze blogpagina staan de linkjes
naar de blogs van de andere deelnemers.

Tessa:

Ondernemen is lol maken. Daar ben ik het hartgrondig mee eens. De vrijheid om dingen te doen op mijn manier zorgt dat ik mijn droombaan heb. Eigen baas zijn maakt dat ik ondertussen al 4,5 jaar voor dezelfde baas werk. Toch zeker 2 jaar langer dan ik het bij mijn vorige bazen uitgehouden heb. Reden? Ik doe het op mijn tempo, op mijn manier en volgens mijn regels. Daar lach ik met regelmaat om en op te drukke momenten weet ik er zelfs nog om te grijnzen.

Lol genoeg zou je denken. Maar toch, dat eigen baas zijn maakt dat ik het lastig vind om echt rust te nemen (hoewel ik het me vaak wel voorneem) of om echt vakantie te plannen en niets te doen. Soms lijkt het een marathon die niet ophoudt. Hoewel het altijd leuke opdrachten zijn sinds ik besloot alleen maar opdrachten te doen die ik écht leuk vind, toch is die rust noodzakelijk. Nog noodzakelijker is het lol maken. Wat dat oplevert merkte ik deze week toen ik samen met vriendin Anneriet de straat op ging om portretten te maken.

Toen we besloten lol te gaan maken voor deze kommaarop wist ik het al snel. Gniffelend was ik in mijn hoofd alvast mijn concept aan het uitwerken. Ik wilde wel iets gaan doen met het #fuckdekoning gezever. Beetje schoppen, het systeem negeren, daar hou ik wel van. Maargoed, zo’n concept uitdenken kost tijd, uitwerken kost tijd en was het nou niet net de bedoeling van ons om lol te maken in deze drukke periode?
Wat doe ik dan eigenlijk het liefst? Mooie koppen die ik voorbij zie komen fotograferen. Beetje terug naar de man op straat, één van onze allereerste kommaarop uitdagingen.
Dus met die koning in m’n hoofd besloot ik nieuwe koningen te gaan zoeken op straat. Met een beetje pech waren het immers jouw ouders geweest die die koningspositie aan jou doorgegeven hadden.

Ik was vooral benieuwd wat mensen als eerste zouden doen op het moment dat ze koning of koningin zouden zijn. Zoals verwacht hadden we prachtige gesprekken en nog mooier, gingen er mensen met elkaar in gesprek. Wat zouden ze willen veranderen, wat zouden ze aanpakken, hoe zagen ze dingen en waar zagen ze oplossingen. Dit alles onder het genot van een kop koffie die we meteen bij Patricia aangeboden kregen.

Ik heb besloten vaker de straat op te gaan. Een middag in de week misschien, mooi werk dit. Nu hoop ik dat ik me er aan kan houden. 

Alsjeblieft, onze nieuwe koningen en koninginnen, met grote dank aan Anneriet voor de assistentie en gezelligheid.

Patricia
‘Ik begin met de regering eruit te trappen’

Karel
‘Ik zou mezelf direct opheffen’

Kator
‘Ik zou zorgen dat we de zwakkeren in onze samenleving meer helpen, de ouderen, de arme mensen. Ik wil meer gelijkheid.’

Niels
‘Ik zou koningsdag niet op mijn verjaardag vieren’

Liesbeth
‘Ik zou zorgen dat we meer naar elkaar gaan kijken, meer voor elkaar gaan zorgen, ik wil mee cohesie. Daar zou ik voor zorgen door een centrale plek op te zetten in een wijk of dorp (tot max 200 mensen) waar iedereen iets op móet halen, eten bijvoorbeeld.’

Kishan
‘Ik zou alle mensen gelijk maken’

Agnes:

Plezier haal ik uit het feit dat ik mens ben en dat ik dingen voor mensen maak en dat plezier verdubbelt zich als mensen blij worden van mijn werk. Dat ‘mens zijn’ klinkt als iets vanzelfsprekends, natuurlijk zijn we allemaal mens maar hoe vaak wordt niet gezegd ‘ja maar dat is een bedrijf’. Eigenlijk vind ik die uitspraak kul! Het zijn de mensen die het bedrijf vormen, niet de deadlines en de hippe kantoormeubels. Verschuil je niet achter een logo, leef je plezier, laat je zien als mens, juist als ondernemer.

Eigenlijk had ik deze week al een heel toepasselijk stuk geschreven over hoe ik op mijn bek ging en mijn plezier weer terugvond. Mens zijn en dingen maken kosten energie, die was na weken hard werken even op vandaag. Gelukkig hebben mijn medebloggers voor genoeg stof tot lezen en kijken gezorgd. Dus ik zeg: veel plezier!